اثر تزریق داخل زجاجیه بواسیزوماب با یا بدون تریامسینولون در مقایسه با فوتوکوآگولاسیون ماکولا به عنوان درمان اولیه ادم ماکولای دیابتی بر اساس تحلیل میان دوره‌ای

Authors

  • رمضانی, علیرضا دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
  • یاسری, مهدی دانشگاه علوم پزشکی تهران
  • رستمی, پویا دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
  • صالحی‌پور, مسعود دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
  • عبودی, آرش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
Abstract:

هدف: مقایسه اثر یک نوبت تزریق داخل زجاجیه بواسیزوماب (IVB) به تنهایی یا همراه با تریامسینولون (IVT) و فوتوکوآگولاسیون لیزری ماکولا (MPC) به عنوان درمان اولیه ادم ماکولای  دیابتی (DME). روش پژوهش: تعداد 150 چشم از 129 بیمار مبتلا به DME بارز بالینی بدون سابقه درمان قبلی، در این کارآزمایی بالینی به صورت تصادفی به سه گروه مساوی تقسیم شدند. در گروه IVB، بواسیزوماب به میزان 25/1 میلی‌گرم در داخل زجاجیه تزریق و در گروه IVB/IVT علاوه بر بواسیزوماب، mg 2 تریامسینولون نیز تزریق گردید. در گروه MPC، از لیزر گرید موضعی یا اصلاح شده استفاده شد. در صورت لزوم هر 12 هفته یک بار معالجه مجدد صورت پذیرفت. پیامد اصلی مورد سنجش، تغییر در بهترین دید اصلاح شده در هفته 24 بود. یافته‌ها: تغییرات حدت بینایی در هفته 6 (001/0P<) و 24 (012/0P=) در همه گروه‌ها معنی‌دار بود. نتیجه درمانی قابل توجه در گروه IVB در تمام معاینات و در گروه‌ IVB/IVT تنها در هفته 6 و 12 مشاهده شد. میانگین تغییرات حدت بینایی ± انحراف معیار در هفته 36 در سه گروه IVB، IVB/IVT و MPC به ترتیب 25/0±28/0-، 33/0±04/0- و27/0±01/0+ لوگمار بود (053/0P=). کاهش قابل ملاحظه ضخامت مرکزی ماکولا (CMT) در تمام گروه‌ها تنها تا 6 هفته دیده شد و تغییرات CMT در بین گروه‌ها در پی‌گیری‌های مختلف معنی‌دار نبود. به طور کلی در طی 36 هفته، درمان مجدد در 27 چشم ضرورت یافت (14 چشم در گروه IVB، 10 چشم در گروه IVB/IVT و 3 چشم در گروه MPC) . در گروه IVB با بیش‌ترین میزان بهبود حدت بینایی، در 72 درصد موارد تنها یک تزریق انجام شد. بهبود حدت بینایی بیش از 2 خط اسنلن در هفته 36 در گروه‌های IVB، IVB/IVT و MPC به ترتیب 37، 25 و 8/14 درصد بود. نتیجه‌گیری: در بیماران مبتلا به DME، تزریق بواسیزوماب نسبت به فوتوکوآگولاسیون ماکولا منجر به نتیجه بهتر در هفته 24 می‌گردد. پس از 6 هفته، تغییرات CMT و حدت بینایی متناسب نبوده و استفاده از تریامسینولون منجر به نتایج درمانی بهتر نخواهد گردید. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1390؛ دوره 16، شماره 3: 238-226.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تغییرات بینایی در اثر تزریق داخل زجاجیه‌ای بواسیزوماب (اواستین) با یا بدون تریامسینولون در مقایسه با فوتوکوآگولیشن ماکولا به عنوان درمان اولیه ادم ماکولای دیابتی براساس تحلیل میان‌دوره‌ای

هدف: تعیین تاثیر یک بار تزریق داخل زجاجیه‌ای بواسیزوماب (اواستین) به تنهایی یا همراه با تریامسینولون و مقایسه آن با فوتوکوآگولیشن لیزری ماکولا (MPC) به عنوان درمان اولیه ادم ماکولای دیابتی (DME). روش پژوهش: این کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده سه‌بازویی، بر روی 103 چشم مبتلا به DME بارز بالینی از 97 بیمار بدون سابقه درمان قبلی، انجام شد. چشم‌های مورد مطالعه به صورت تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند: گ...

full text

اثر تزریق مجدد تریامسینولون به داخل زجاجیه در ادم ماکولای دیابتی مقاوم به درمان

چکیده هدف: ارزیابی اثر تزریق مجدد تریامسینولون به داخل زجاجیه بر یافته‌های بالینی و توموگرافیک در مبتلایان به ادم ماکولای دیابتی مقاوم به درمان. روش پژوهش: در یک مطالعه مجموعه موارد مداخله‌ای آینده‌نگر (prospective interventional case series)، همه بیماران گروه درمان کارآزمایی بالینی قبلی تزریق داخل زجاجیه‌ای تریامسینولون، جهت معاینه دوباره چشم‌پزشکی و انجام OCT (optical  coherence tomograph...

full text

استفاده از مدل‌سازی دو متغیره آمیخته نامتقارن برای مقایسه روش‌های درمانی ادم ماکولای دیابتی براساس پیامدهای تغییرات بینایی و ضخامت مرکزی ماکولا

هدف: تعیین بهترین روش درمانی ادم ماکولا از میان روش‌های تزریق داخل زجاجیه‌ای بواسیزوماب به تنهایی و یا به همراه تریامسینولون در مقایسه با روش درمان اولیه فوتوکوآگولاسیون لیزری ماکولا به عنوان درمان ابتدایی این عارضه بر حسب داده‌های یک کارآزمایی بالینی. روش‌ پژوهش: تحقیق حاضر با استفاده از مدل‌سازی آمیخته نامتقارن با روش جدیدی در تحلیل داده‌های کارآزمایی بالینی درمان ادم ماکولای دیابتی از می...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 16  issue 3

pages  226- 238

publication date 2011-04

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023